Het biologische doel van Western blot is het bevestigen van de aanwezigheid, grootte en relatieve abundantie van eiwitten in complexe monsters, met toepassingen variërend van fundamenteel onderzoek tot klinische diagnostiek. Het gebruik van hoogwaardige reagentia (zuivere lysisbuffers, gevalideerde antilichamen, gevoelige substraten) verhoogt de specificiteit en vermindert de achtergrond, wat leidt tot betrouwbaardere resultaten. Sun et al. gebruikten bijvoorbeeld RIPA-buffer met proteaseremmers en een ECL-substraat voor chemiluminescente detectie van virale eiwitten. Western blot is inderdaad een van de meest gebruikte methoden in de proteomica en celbiologie en blijft essentieel voor het valideren van biomarkers en het bestuderen van signaalwegen. Hoogwaardige laboratoriumreagentia voor immunoblot (zoals RIPA van farmaceutische kwaliteit, precisie-antilichamen en geoptimaliseerde detectiekits) garanderen reproduceerbaarheid en gevoeligheid. Door een gestandaardiseerd Western Blot-protocol te volgen en hoogwaardige reagentia te gebruiken, verkrijgen onderzoekers duidelijke bandpatronen met een hoge signaal-ruisverhouding, waardoor betrouwbare eiwitanalyse mogelijk is voor zowel onderzoeks- als diagnostische toepassingen.
